Warszawa
16 - 19.09.2011 r.

Kierownik wycieczki:	Bronisława Polak
Trasa przejazdu:	Kraków - Kielce - Orońsko - Radom - Grójec - Żelazowa Wola - Warszawa - Łódż - Częstochowa - Kraków

16.09.2011

Na wycieczkę wyruszamy w piękny słoneczny poranek. W drodze do Warszawy zatrzymujemy się w Orońsku, miejscowość w powiecie Szydłowieckim, znajduje się tu Centrum Rzeźby Polskiej, zajmujące trzynastohektarowy zespół podworski, w skład którego wchodzą: pałac, kaplica, oranżeria, oficyna, budynki gospodarcze, oraz park krajobrazowy z malowniczymi stawami i starymi drzewami, który jest zarazem galerią rzeźby. Jednym z nowych obiektów w tym XIX- wiecznym kompleksie jest gmach Muzeum Rzeźby Współczesnej. W nowoczesnej sali jest wspaniale wyeksponowana wystawa twórczości Xawerego Dunikowskiego, pod nazwą "Niepokorny Xawery Dunikowski".
Następnie udajemy się do pałacu w stylu neoromańskim, tu mieszkał i tworzył znakomity malarz Józef Brandt. Poznajemy bogato wyposażone wnętrza dworskie w których żył i tworzył, przedmioty codziennego użytku, obrazy. W salonie bogato zdobiona dekoracja stiukowa. W oranżerii - dawnej pracowni malarza wystawa ceramiki. Spacerując po parku podziwiamy rzeźby zabytkowe i nowoczesne rozmieszczone przy alejkach, na łąkach i miedzy drzewami.

Z Orońska jedziemy do Brochowa, wieś leży 12 km od Sochaczewa na skraju Puszczy Kampinoskiej. Znajdujący się tu kościół parafialny pw. Św. Rocha, to jeden z nielicznych w Polsce zabytków łączących przed laty funkcje sakralne i obronne. Kościół ten był szczególnie ważnym miejscem związanym z rodzinną historią zamieszkałych w pobliskiej Żelazowej Woli Chopinów. Tutaj 2 czerwca 1806 r. odbył się ślub Mikołaja Chopina z Teklą Justyną z Krzyżanowskich. Także tutaj w Wielkanoc 1810 roku ochrzczono ich syna - Fryderyka Franciszka. Zachowały się wpisy z księgi metrykalnej i metryki chrztu.

Z Brochowa udajemy się do Żelazowej Woli. W dworku w którym jest teraz Muzeum Fryderyka Chopina urodził się 1 marca (lub 22 lutego) 1810 roku mały Frycek jako drugie dziecko Mikołaja i Justyny z Krzyżanowskich. Rodzina Chopinów mieszkała tu do 1 października 1810 roku, kiedy to przeniosła się do Warszawy. W 1928 r Warszawskie Towarzystwo Przyjaciół Domu Chopina i Komitet Chopinowski z Sochaczewa zakupiły oficynę i 3 ha ziemi wokół budynku od właściciela Rocha Szymaniaka. Po II wojnie światowej utworzono muzeum, a w 200 setną rocznicę urodzin wielkiego kompozytora odrestaurowano dworek, park, powstała nowa sala koncertowa.
Po zwiedzeniu "Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina" (taką nazwę nosi teraz Muzeum w Żelazowej Woli) udajemy się do Warszawy. Po obiadokolacji i zakwaterowaniu w Domu Nauki na Bielanach, co wytrwalsi uczestnicy wyruszyli na podbój stolicy, ( z Bielan Metrem można dojechać do Centrum) na spacer po Warszawskiej Starówce.

Relacja fotograficzna - dzień 1 - Bronislawa Polak

17.09.2011

W sobotę po śniadaniu udajemy się na Powiśle. Na Wybrzeżu Kościuszkowskim przed Centrum Nauki Kopernik spotykamy się z naszą przewodniczką po stolicy, Panią Ewą, która od wczesnych godzin porannych stoi w kolejce po bilety dla naszej grupy, a my w tym czasie udajemy się do pobliskiej Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego, w której znajduje się jeden z trzech największych księgozbiorów naukowych i uczelnianych w Polsce. Z ogrodu na dachu rozpościera się widok na Wisłę, most Świętokrzyski i Stadion Narodowy. Przez specjalne okna w dachu, można zajrzeć do wnętrza Biblioteki, a w podziemiach budynku znajdują się kręgielnia i centrum rozrywki.
Wracamy do Centrum Nauki Kopernik, jednej z najnowszych atrakcji Warszawy, dostajemy karty logowania i znikamy w raju dla ciekawych świata, królestwie eksperymentów. Na zwiedzających czekają setki interaktywnych urządzeń. Eksperymentowanie jest tak wciągające, że spędzamy tu kilka godzin.

Po tych atrakcjach udajemy się na Warszawską Starówkę, zwiedzanie zaczynamy od Zamku Królewskiego, jest to siedziba króla oraz władz Rzeczypospolitej (od XVI w.), miejsce uchwalenia Konstytucji 3 Maja w 1791r. - pierwszej w Europie i drugiej na świecie.
Przed zamkiem wznosi się kolumna Króla Zygmunta III Wazy, najstarszy i najwyższy świecki pomnik w Warszawie, wzniesiony w 1644 r. z inicjatywy króla Władysława IV na cześć jego ojca.

Nieopodal zamku Bazylika Archikatedralna pw. Św. Jana Chrzciciela XIV-wieczna świątynia, miejsce ślubów, koronacji i pogrzebów królewskich. Znajduje się tu grób prymasa Stefana Wyszyńskiego, a w jej kryptach grobowce książąt mazowieckich, arcybiskupów warszawskich, ostatniego króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego, prezydenta Polski Gabriela Narutowicza i noblisty Henryka Sienkiewicza.

Spacerkiem udajemy się na Rynek Starego Miasta, założony na przełomie XIII i XIV w. - jeden z najbardziej malowniczych zakątków miasta był niegdyś głównym placem Warszawy. Organizowano tutaj uroczystości, jarmarki, a także wykonywano wyroki na skazańcach. Na środku stoi pomnik Syreny, będącej od wieków godłem Warszawy.
Dalej mijamy Barbakan i pozostałości murów obronnych, wzniesionych w XVI w. przez Jana Baptystę Wenecjanina, dochodzimy do pomnika Małego Powstańca, rzeźba kilkuletniego chłopca w za dużym hełmie, upamiętniająca bohaterskie dzieci walczące z okupantem podczas powstania warszawskiego.
Następnie przechodzimy koło pomnika Jana Kilińskiego - bohaterskiego szewca, przywódcy ludu podczas powstania kościuszkowskiego (XVIII w.).

Wracamy do autokaru - uroczystości 17 września (napad na Polskę przez ZSRR w 1939 r.) zmusiły nas do zmiany programu. Jedziemy na Plac Piłsudskiego, który powstał w 1791 r., jako ogólnodostępny dziedziniec pałacu Saskiego, który został zburzony w czasie II wojny światowej. Obecnie jest to miejsce ważnych uroczystości państwowych, związanych z historią Polski. Na placu znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza - symboliczny grobowiec dla uczczenia bezimiennie poległych bohaterów w walce o wolność Polski. Przy Grobie płonie wieczny znicz i pełni służbę warta honorowa. Za pomnikiem Ogród Saski założony jako ogród królewski w 1720 r. udostępniony mieszkańcom Warszawy. Jest jednym z najstarszych i najpiękniejszych publicznych parków w Polsce. Zdobią go liczne rzeźby, charakterystyczna fontanna w kształcie rotundy oraz zegar słoneczny.

Wracamy do hotelu, a po kolacji jedziemy (metrem, a potem autobusem miejskim) na Pola Wilanowskie. Powstaje tu Świątynia Opatrzności Bożej. Kościół jest częścią kompleksu Centrum Opatrzności Bożej, w którym zostaną otwarte (2012) muzea Jana Pawła II i kardynała Stefana Wyszyńskiego, oraz Panteon Wielkich Polaków w dolnej części świątyni.

Relacja fotograficzna - dzień 2 - Bronisława Polak

18.09.2011 (niedziela)

Wilamów W kolejny słoneczny poranek udajemy się do Wilanowa, a tu niespodzianka: aby dostać wejściówki do Pałacu cała wycieczka musi ustawić się w kolejce i czekać do godz. 10-tej, po kilkunastu minutach w kolejce było ponad sto osób.
Po pokonaniu tych przeszkód udajemy się do letniej rezydencji królewskiej Jana III Sobieskiego, a następnie króla Augusta II oraz najznakomitszych rodów magnackich. Pałac jest jednym z najpiękniejszych zabytków europejskiego baroku i jest świadectwem świetności Rzeczypospolitej. Imponująca budowla połączyła w sobie elementy dworu szlacheckiego, włoskiej willi ogrodowej i pałacu w stylu Ludwika XIV, francuskiego Króla Słońca. Już w roku 1805 Stanisław Potocki, ówczesny właściciel Wilanowa udostępnił publiczności swoją kolekcję dzieł sztuki, zgromadzoną w pałacu, tworząc w ten sposób jedno z pierwszych muzeów w Polsce.
Miedzy pałacem a Jeziorkiem Wilanowskim jest położony dwupoziomowy, barokowy ogród włoski. W części południowej zlokalizowano romantyczny park, w stylu angielskim. Zespół pałacowo - ogrodowy w Wilanowie jest ważnym miejscem wydarzeń kulturalnych. W dawnej ujeżdżalni pałacowej mieści się Muzeum Plakatu.

Z Wilanowa jedziemy do Łazienek Królewskich, zespół pałacowo - ogrodowy założony w XVII w. przez króla Polski Stanisława Augusta. Niegdyś na tym gęsto zadrzewionym terenie był zwierzyniec - miejsce gdzie królowie urządzali polowania, nazwa pochodzi od łaźni, przebudowanej na pałac.
Po wejściu do parku, przy pomniku Chopina wysłuchaliśmy koncertu fortepianowego, na terenie parku znajduje się wiele zabytkowych budowli - najważniejsza to letnia rezydencja królewska - pałac Na Wyspie, gdzie odbywały się przyjęcia i obiady czwartkowe. Obok pałacu jest teatr Na Wyspie. W parku jest także pałac Myśliwski, gdzie mieszkali królewscy dworzanie, Pomarańczarnia, Kordegarda oraz Biały Domek. Niestety nie mogliśmy zwiedzić pałacu, ponieważ w tym dniu był niedostępny dla zwiedzających.

Po spacerze po tym wspaniałym parku udajemy się do Muzeum Powstania Warszawskiego mieszczącego się w dawnej zajezdni tramwajowej przy ulicy Grzybowskiej 79, otwartego w 60 rocznicę wybuchu powstania. Oprócz gmachu głównego obejmuje Park Wolności, Mur Pamięci i bunkier. To najbardziej nowoczesne muzeum w Warszawie. Ekspozycja oddaje atmosferę powstańczej Warszawy, ukazuje militarną kronikę 63 dni walk i codziennego życie ludności cywilnej. Jedną z licznych atrakcji Muzeum jest replika samolotu bombowego Liberator B-24J.

Teraz udajemy się na Stare Powązki, po drodze nasza przewodniczka opowiada nam o mijanych obiektach, pomnikach, zapoznaje z historią Stolicy. Zabytkowy cmentarz Powązkowski jest najstarszym katolickim cmentarzem w Warszawie. Na założonej w 1790 roku nekropoli znajdują się pomniki i medaliony o wielkiej wartości artystycznej, reprezentują sztukę cmentarną klasycyzmu, secesji oraz rzeźbę współczesną . Na tyłach, katakumb jest Aleja Zasłużonych, przy której spoczywają luminarze kultury polskiej: pisarze, aktorzy, kompozytorzy, śpiewacy, malarze. Jako pierwszego pochowano tu noblistę Władysława Rejmonta zmarłego w 1925 r. Poza katakumbami znajdują się: grób rodziców Chopina, Stanisława Moniuszki, poety Zbigniewa Herberta, kompozytora Witolda Lutosławskiego i wielu innych znanych Polaków. Obok cmentarza kościół pw. Św. Karola Boromeusza, zbudowany według projektu Dominika Merliniego, ufundowany przez duchowieństwo warszawskie.

Kolejnym punktem naszego programu jest wyjazd na taras widokowy Pałacu Kultury i Nauki. Oglądamy panoramę Warszawy z wysokości 30-tego piętra, przypominamy sobie i lokalizujemy miejsca, które zwiedzaliśmy.
Pałac Kultury i Nauki wzniesiony jako "dar narodu radzieckiego dla polskiego", jest najbardziej charakterystyczną budowlą, budynkiem wysokości 231 m, widocznym z każdego zakątka Warszawy. Znajduje się tu ponad 3 tysiące pomieszczeń. Na szczycie Pałacu znajduje się zegar odsłonięty w 2000 roku, jest to najwyżej położony zegar wieżowy na świecie i drugi co do wielkości w Europie.

Pod Pałacem Kultury Rozstajemy się z naszą przewodniczką Panią Ewą. Jesteśmy Jej niezmiernie wdzięczni za dwa dni, które spędziła z nami, przekazując nam wiele wiadomości, zapoznając nas z historią stolicy, często popartą własnymi przeżyciami.

Udając się do hotelu zwiedzamy jeszcze na Żoliborzu modernistyczny kościół parafialny pw. Św Stanisława Kostki (1930-39) Sanktuarium Błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki. Znajduję się tu Muzeum poświęcone Błogosławionemu, który był tu proboszczem. Przed kościołem jest pomnik i grób księdza Jerzego.

Nie sposób w dwa dni zwiedzić Warszawę, zobaczyliśmy dużo, ale to tylko cząstka tego co można zobaczyć i zwiedzić w Stolicy, musimy tu jeszcze wrócić.

Relacja fotograficzna - dzień 3 - Bronisława Polak

19.09.2011 (poniedziałek)

Łódź Żegnamy gościnną Warszawę, dobry wygodny hotel i Pana Tadzia który nas żywił przez cztery dni.
Po wczesnym śniadaniu ruszamy w drogę powrotną do Krakowa, która prowadzi tym razem przez Łódź. W Łodzi przed Muzeum Kinematografii oczekuje na naszą grupę miejscowy przewodnik. Zwiedzanie miasta zaczynamy od wizyty w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej, która mieści się w Pałacu Oskara Kona. Najlepszą wizytówką szkoły są nazwiska znanych absolwentów: Andrzeja Wajdy, Romana Polańskiego, Jerzego Skolimowskiego, Marka Piwowskiego, Krzysztofa Kieślowskiego.

Następnie ruszamy na spacer szlakiem dawnych fabrykantów, oglądamy dawne fabryki, często popadające w ruiny, dochodzimy do rozległej dzielnicy fabryczno-mieszkaniowej "Księży Młyn", którą stworzyli Grohmanowie i Scheiblerowie, początkowo konkurenci, a od 1921 r. wspólnicy zarządzający największym zakładem bawełnianym w Europie.
Ogromny zespół składa się z przędzalni, remizy, straży pożarnej, stacji kolejowej, szpitala, szkoły sklepów, folwarku, domów robotniczych i pałacu. Kompleks dawnej przędzalni został przebudowany na nowoczesne super komfortowe mieszkania tzw. "Lofty". Dalej idziemy przez Park Źródliska i wracamy do Muzeum Kinematografii, które mieści się w neorenesansowym Pałacu W. Scheiblera. Bogato wyposażone wnętrza, sztukaterie, malowidła, meble, kominki i wenecka mozaika, pozostawiają niezapomniane wrażenia.

Muzeum gromadzi eksponaty związane z historią polskiej kinematografii. Idziemy na słynną ulicę Piotrkowską, przechodzimy koło pomników słynnych łodzian: Juliana Tuwima, Trzech Fabrykantów, Schillera, między ul. 6 sierpnia a Pasażem Rubinsteina Łódzka Aleja Gwiazd z nazwiskami znanych postaci polskiej kinematografii. Piotrkowska to reprezentacyjny najdłuższy deptak w Polsce. Są tu wspaniałe kamienice, pałace mieszczące banki, muzea i różne ważne instytucje. Ulicę Piotrkowską zamyka Plac Wolności - dawny rynek Nowego Miasta w kształcie ośmioboku przeciętego ulicami. Przy narożniku ul. Piotrkowskiej wznosi się klasycystyczny ratusz z 1827 roku, obecnie siedziba Archiwum Państwowego. W centrum placu pomnik Tadeusza Kościuszki.

Teraz udajemy się do głównej rezydencji Izraela Poznańskiego przy ul. Ogrodniczej, znajduje się tu Muzeum Miasta Łodzi. W oryginalnych wnętrzach zachowało się mieszczańskie wyposażenie, obrazy, numizmatyki, grafiki, rzeźby, obiekty dotyczące historii miasta. Najcenniejszym eksponatem jest statuetka Oskara przyznana przyznaną Arturowi Rubinsteinowi przez Amerykańską Akademię Filmową, pióro Juliana Tuwima, aparat fotograficzny Jerzego Kosińskiego.
Eksponowana jest też kolekcja sztuki nowoczesnej.
Idąc dalej mijamy dawną Manufakturę Poznańskiego przebudowaną na dwupoziomową nowoczesną Galerię Handlową mieszczącą około 250 sklepów z odzieżą, biżuterią, akcesoriami, jest tu wiele firm międzynarodowych, organizuje się pokazy mody i różne prezentacje.

Po takim wyczerpującym spacerze należy się nam krótki odpoczynek, dobry obiad i kawa doda nam sił do dalszej podróży, a droga do domu daleka.

Jeden dzień, a właściwie kilka godzin spędzonych w Łodzi to za mało by poznać to ciekawe miasto. Zostało jeszcze tak wiele do zobaczenia i na pewno wielu z nas tu jeszcze wróci.

Wycieczka była bardzo udana, ciekawa, a pomysł by wracać przez Łódź trafny.
Pogoda nam dopisała, atmosfera była bardzo miła, przewodnicy przekazali nam bardzo dużo wiadomości i zachęcili do powrotu do tych ciekawych miejsc.

Bronisława Polak

Warszawa 16 - 19.09.2011 r.