Kopiec Piłsudskiego - Sowiniec

Niedziela 10.04.2010 roku Komisja Turystyk Pieszej pod kierownictwem kol: Bogdan Müllera wyznaczyła sobie kolejną wycieczkę z cyklu "Poznajemy okolice Krakowa". Mimo deszczowej pogody i wczorajszej wiadomości jaka ogarnęła naród naszego kraju, zjawiło się 12 osób chętnych do cyklicznej wędrówki. Tym razem był to Sowiniec. Wędrówkę rozpoczynamy na pętli autobusowej w Lasku Wolskim obok ZOO. Pada deszcz i tutaj wielkie zdziwienie spotykamy grupę turystów z Oddziału Hutniczego pod kierownictwem Kol. Broni Polak. Po drodze Kopiec Józefa Piłsudskiego (Kopiec Niepodległości, Kopiec Wolności, Sowiniec) - najmłodszy i największy z czterech krakowskich kopców, usypany na szczycie Sowińca./

W 1934 r. Związek Legionistów Polskich wysunął pomysł usypania kopca - pomnika walki narodu o niepodległość. W Warszawie powstał Komitet Budowy Kopca na czele którego stanął płk Walery Sławek. Kopiec rozpoczęto sypać 6 sierpnia 1934 r. w XX rocznicę wymarszu z Krakowa I kompanii kadrowej.
Sypanie zakończono 9 lipca 1937 r. W kopcu złożono ziemię z wszystkich miejsc bitewnych I wojny światowej, gdzie udział brali Polacy, w tym ze szczytu Krzemieniuchy. W 1941 r. generalny gubernator Hans Frank wydał rozkaz zniwelowania kopca, który nigdy nie został wykonany. Po II wojnie światowej ówczesne władze robiły wszystko, aby kopiec wymazać z pejzażu miasta i ze świadomości krakowian. W 1953 r. przy użyciu czołgu usunięto ze szczytu kopca granitową płytę z wyrytym na niej krzyżem legionowym.

Po wyjściu na kopiec i krótkim pobycie idziemy dalej. Po drodze do klasztoru wchodzimy pod zadaszenie aby napić się herbatki. Tutaj zastaje nas wycie syren i bicie dzwonu. Oddajemy Hołd poległym tragicznie pod Smoleńskiem, chwilę jeszcze rozmawiamy o tragedii jaka wydarzyła wczoraj i ruszamy w kierunku klasztoru oo. kamedułów na Bielanach zwanym Eremem Srebrnej Góry z kościołem pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP.
Zakonników sprowadził tu i osadził w 1603 marszałek wielki koronny Mikołaj z Podhajec Wolski.
Kameduli są zakonem monastycznym pustelników żyjących wg wyznaczonych przez siebie własnych surowych zasad opartych na regule św. Benedykta. Strój zakonny stanowi biały habit z kapturem, szkaplerzem i płóciennym pasem. Dzień w klasztorze zaczyna się o 3³⁰.

Dziękuję i pozdrawiam wszystkich uczestników Eugeniusz Halo

Relacja fotograficzna - Grzegorz Szczotka
Relacja fotograficzna - Eugeniusz Halo