BESKID ŚLĄSKI - SKRZYCZNE

21.07.2012 r.

Beskid Śląski - Skrzyczne

• Trasa Górska
  
    Szczyrk - Skrzyczne (1257)
    Skrzyczne - Małe Skrzyczne( 1201) - Malinowska Skała (1152)
    Malinowska Skała - Jaskinia Malinowska - Malinów (1117) - Przełęcz Salmopolska - Grabowa (907)
    Grabowa - Stary Groń (792) - Horzelica (797)
    Horzelica - Brenna
  Czas przejścia ok. 6 godz.
  Przy wyjeździe ze Szczyrku wyciągiem krzesełkowym na Skrzyczne czas przejścia 4,5 godz.

Sobota 21.07.2012 – tym razem wcześniej bo o 6.30 zaplanowaliśmy wyjazd z parkingu pod Światowidem w Beskid Śląski. W pierwotnych planach mieliśmy pójść do źródeł Czarnej Wisełki pod Baranią Górą, jednakże z uwagi na nie otrzymanie zezwolenia z WIOŚ w Katowicach wybraliśmy wariant zastępczy to jest widokową trasę ze Skrzycznego do Brennej. Mając cichą nadzieję, że tym razem pogoda nam dopisze i będziemy delektować się wspaniałymi widokami ze Skrzycznego i całej trasy, których byliśmy pozbawieni w dwóch poprzednich wyjazdach w ten rejon, wyruszamy do Szczyrku. Po drodze uczestnicy w autokarze otrzymują instruktarz BHP, informacje o przebiegu trasy, programy wycieczki i na osłodę po cukiereczku. Miłym akcentem było złożenie życzeń z okazji urodzin kol. Rysiowi Wściśle i odśpiewanie gromkiego „Sto Lat”. W Krakowie wsiadając do autobusu nie wątpiliśmy, że im bardziej na zachód to pogoda będzie się poprawiać, jednakże rzeczywistość okazała się przykra, im bliżej gór to zachmurzenie większe, szczyty zasłonięte chmurami i mgłami, widoczność prawie zerowa.

Docieramy do Szczyrku a tutaj drobna mżawka i perspektywy na poprawę pogody marne, ale nie załamujemy się, krótka odprawa i hajda w góry. Jedna część grupy wyruszyła zielonym szlakiem na szczyt Skrzycznego, natomiast druga część wybrała wariant szybszy i łagodniejszy czyli wyciąg krzesełkowy. Na szczycie mgła i brak widoczności tak więc zatrzymujemy się na jakiś czas w schronisku gdzie podbijamy pieczątki w książeczkach GOT, Korony Gór Polskich, Korony Beskidów i uzupełniamy kalorie.

Dalszą wędrówkę kontynuujemy szlakiem zielonym w drobnym siąpiącym deszczyku osiągając najpierw Małe Skrzyczne następnie Kopę Skrzyczańską i docieramy do Malinowskiej Skały. Przez cały ten odcinek pozostaje nam podziwiać krople rosy bajecznie umiejscowione na trawach, kosówkach a nie dane nam jest oglądać panoram Beskidu Śląskiego.

Na skałach Malinowskiej Skały robimy pamiątkowe zdjęcia po czym zmieniamy szlak na czerwony i kierujemy się do Przełęczy Salmopolskiej. Po drodze zbaczamy ze szlaku i dochodzimy do Jaskini Malinowskiej, którą oglądamy tylko przez otwór wlotowy, gdyż na jakąkolwiek eksplorację nie mamy sprzętu ani też czasu.

Idąc dalej czerwonym szlakiem mijamy szczyt Malinowa i po kilkunastu minutach osiągamy Przełęcz. W Zajeździe Regionalnym „Biały Krzyż” już razem całą grupą robimy krótki odpoczynek. Ciepła herbatka i małe grzane piwko smakuje wyśmienicie. Członkowie Zarządu Koła Ela Olszewska, Zbyszek Musiałkowski i piszący to sprawozdanie Janusz Pustułka wręczyli uroczyście zdobyte Odznaki GOT:
- popularne: Monice i Marcinowi Wiorkom oraz Kasi i Pawłowi Wiatrom
- brązową: Edycie Janocha

Miła atmosfera w Zajeździe kusiła aby jeszcze pozostać jednak czekająca nas dalsza trasa nie pozwalała na takie luksusy. Z Przełęczy idziemy szlakiem czerwonym na Grabową, gdzie zmieniamy szlak na czarny, którym najpierw przez las a potem polanami grzbietowymi docieramy do Starego Gronia.

Pogoda wyraźnie się poprawiła, odsłoniły się góry, szczątki mgieł pozostały w dolinach – to nagroda dla nas za wytrwałość.

Do naszego czarnego szlaku na Starym Groniu dochodzi zielony szlak z Trzech Kopców i wspólnie prowadzą nas dalej przez Horzelicę śliczną trasą grzbietową w kierunku Brennej. W pewnym miejscu nad Centrum Brennej szlaki się rozchodzą, my kierujemy się w prawo szlakiem zielonym i po paru minutach jesteśmy w końcowym punkcie wędrówki w Brennej.

Po dotarciu wszystkich uczestników i zwiedzeniu Centrum Brennej wraz z Parkiem, amfiteatrem o 17.30 żegnamy Beskid Śląski, który na koniec naszej wędrówki ukazał nam swe piękne oblicze.
W drodze powrotnej w autokarze wyróżnieni zostali najmłodsi uczestnicy Monika i Marcin Wiorki, Wiktor Śladowski i Kuba Mastejowski za dzielne wędrowanie otrzymując małe co nie co a pozostali uczestnicy za dobre sprawowanie poczęstowani zostali symbolicznym cukiereczkiem.
Pragnę nadmienić, że niezmiernie dużą satysfakcję sprawiło mi otrzymanie od najmłodszej uczestniczki Moniczki Wiorek obrazka ilustrującego nasza wycieczkę wraz z serduszkiem, które prezentuję poniżej.

Janusz „NUNUŚ” Pustułka

BESKID ŚLĄSKI jest grupą górską leżącą w zachodniej części polskich Beskidów zajmującą około 700 km2. Zachodnią granicę Beskidu Śląskiego stanowi dolina Olzy oraz Przełęcz Jabłonkowska. Na południu masyw opada ku dolinie Czernianki oraz dolinie Soły, która na dalszym odcinku stanowi również wschodnią granicę oddzielającą Beskid Śląski od Beskidu Żywieckiego. Północne stoki Beskidu Śląskiego opadają natomiast ku Pogórzu Śląskiemu.

W masywie Beskidu Śląskiego wyróżnia się dwa główne pasma rozgraniczone doliną Wisły: Pasmo Stożka i Czantorii oraz położone na wschodzie Pasmo Wiślańskie. Najwyższymi szczytami leżącymi w pierwszym paśmie są Kiczory (990m), Wielki Stożek (978m), Cieślar (920m), Wielki Soszów (886m), Wielka Czantoria (995m).

W ramach Pasma Wiślańskiego wyróżnia się grupę Baraniej Góry (1220m) oraz grupę Skrzycznego (1257m), najwyższego szczytu w Beskidzie Śląskim.

Równolegle do masywu Skrzycznego biegnie pasmo Kotarza (960m) i Beskidu Węgierskiego (912m), które poprzez Przełęcz Karkoszczonkę łączy się na północy z grupą Szyndzielni (1026m) i Klimczoka (1117m). Na wschód od pasma Baraniej Góry i Skrzycznego wznosi się z kolei grupa Równicy (884m) i Trzech Kopców (810m), której wschodnie stoki opadają ku dolinie Wisły.

Obszar Beskidu Śląskiego stanowi doskonałe miejsce do uprawiania turystyki górskiej. Szlaki turystyczne pokrywają gęsto cały masyw i wiodą przez większość najwyższych szczytów. W obrębie Beskidu Śląskiego usytuowanych jest kilkanaście schronisk turystycznych, w tym na Skrzycznem, na Przysłopie pod Baranią Górą, pod Stożkiem, Równicą, Szyndzielnią i Klimczokiem.

Dodatkową atrakcję stanowią wyciągi krzesełkowe: czteroosobowy na Polanę Stokłosicę leżącą u stóp Wielkiej Czantorii, dwuosobowy na Stożek oraz dwuodcinkowy na Skrzyczne. Pod szczyt Szyndzielni można natomiast wjechać kolejką gondolową.

Szlaki Beskidu Śląskiego są bardzo interesujące pod względem widokowym. Licznie występujące polany i hale oferują wspaniałe panoramy. Przy sprzyjających warunkach pogodowych można podziwiać masyw Babiej Góry oraz wznoszący się w oddali mur Tatr.

Do najbardziej znanych miejscowości turystycznych położonych w rejonie Beskidu Śląskiego należą Bielsko-Biała, Wisła, Ustroń, Szczyrk, Brenna oraz Węgierska Górka. Szczyrk leżący w dolinie Żylicy u podnóża Skrzycznego jest jednym z głównych ośrodków sportów zimowych w Polsce. Jednocześnie stanowi bazę wypadową w masyw Skrzycznego oraz grupę Klimczoka i Szyndzielni.

Z Ustronia prowadzą szlaki w rejony Czantorii i Równicy. W Wiśle początek mają szlaki wiodące na Stożek, Trzy Kopce oraz Baranią Górę, na zboczach której położone są źródła Wisły. Z kolei Węgierska Górka leżąca w dolinie Soły jest dogodnym miejscem do wypadów w rejon Baraniej Góry oraz w masyw Romanki, który należy już do Beskidu Żywieckiego.

Ośrodki turystyczne Beskidu Śląskiego połączone są dość dobrze rozwiniętą siecią dróg, które przebiegają między innymi przez znane przełęcze "samochodowe": przełęcz Kubalonkę (761m), leżącą pomiędzy Wisłą i Istebną oraz przełęcz Salmopolską (934m), położoną pomiędzy Wisłą i Szczyrkiem. Do Ustronia i Wisły doprowadzona jest linia kolejowa biegnąca z Bielska-Białej przez Skoczów i Goleszów. Przez Węgierską Górkę przebiega natomiast linia kolejowa z Żywca do Zwardonia.
Rejon Beskidu Śląskiego stanowi również dobre miejsce do uprawiania sportów zimowych.

Szczyrk - Skrzyczne - Brenna - 21.07.2012

Relacja fotograficzna - Jola i Janusz Pustułka
Relacja fotograficzna - Ryszard Wścisło